Aktorzy oraz Opisy : Narnijczyków, Telmarów i rodzeństwa Pevensie.

Rodzeństwo Pevensie

• William Moseley – Piotr Pevensie. Wielki król Narnii, który powraca po 1300 latach nieobecności, jest nastolatkiem, którego konflikt z dorosłymi i otoczeniem rodzinnego świata zostaje przeniesiony do dawnego królestwa. Piotr rywalizuje z Kaspianem (już przy pierwszym spotkaniu się pojedynkują), lekceważy przestrogi Łucji, nie chce polegać na Aslanie i forsuje śmiałe plany wojenne, nie biorąc nawet części odpowiedzialności za ich niepowodzenie. Jest za to nieugiętym wojownikiem i dobrym dowódcą, który osobiście prowadzi niebezpieczne szturmy, walczy na pierwszej linii oraz wycofuje się jako ostatni. Ostatecznie jednak Piotr uświadamia sobie swoje ograniczenia oraz fakt, że jego czasy w Narnii przeminęły i z pokorą przyjmuje wieści, że nigdy więcej nie wróci do magicznego świata. Symbolicznie – także na zgodę – przekazuje swój miecz Kaspianowi, po czym prowadzi swoje rodzeństwo do Anglii.
• Anna Popplewell – Zuzanna Pevensie. Królowa Narnii z dawnych lat. Po roku rozłąki z Narnią Zuzanna nie tęskni za nią szczególnie i wydaje się pogodzona z tym, że mieszka w Anglii. Jest już nastolatką, która budzi zainteresowanie chłopców i sama je ostrożnie okazuje – w odniesieniu do Kaspiana. Choć jest zwolenniczką defensywnego prowadzenia wojny z Telmarami, uczestniczy w ryzykownym ataku na zamek Miraza, siejąc spustoszenie przy pomocy swego łuku. Razem z braćmi i Kaspianem uczestniczy potem w bitwie pod Kopcem Aslana, uśmiercając licznych wrogów i stylem walki żywo przypominając elfa Legolasa w wykonaniu Orlando Blooma. Przy pożegnaniu wymienia z Kaspianem pocałunek.
• Skandar Keynes – Edmund Pevensie. Początkowo Edmund wydaje się mniej lub bardziej pogodzony z życiem w Anglii. Po powrocie do Narnii szybko odzyskuje wigor. Od samego początku wiernie stoi przy boku Piotra, a jego pomoc i lojalność idą w parze z opanowaniem i ostrożnością; można powiedzieć, że najmniej z całego rodzeństwa kieruje się emocjami, a najbardziej – rozsądkiem. Kiedy Jadis udaje się na moment opętać Kaspiana i Piotra, Edmund niweczy jej plany, symbolicznie kończąc swoje starcie z Białą Czarownicą z poprzedniego filmu. Edmund okazuje się też wszechstronnym wojownikiem; podczas gdy Piotr polega na swoim mieczu, a Zuzanna na łuku, ich młodszy brat walczy na wszystkie sposoby (nawet przy użyciu latarki), momentami z powodzeniem naśladując styl walki Kaspiana.
• Georgie Henley – Łucja Pevensie. Jako jedyna z rodzeństwa Łucja nigdy nie przestała wierzyć w powrót do Narnii, wyczekując go nawet bardziej niż Piotr. Wkrótce po przybyciu do Narnii ma wizję Aslana, dzięki której rodzeństwu udaje się bezpiecznie dotrzeć do Kaspiana. Łucja nie uczestniczy w walkach z Telmarami, przy czym uważa, że ani ofensywne podejście Piotra ani defensywne nastawienie Kaspiana nie są dobrymi rozwiązaniami. Ostatecznie to jej podejście – poszukiwanie kontaktu z Aslanem – okazuje się prawidłowe i przynosi Narnijczykom zwycięstwo. W czasie swojego pobytu w Narnii Łucja zaprzyjaźnia się z Zuchonem (lekko go patronizując) i służy wszystkim potrzebującym swoim magicznym kordiałem, leczącym wszelkie rany.

Telmarowie

• Ben Barnes – Książę Kaspian/Król Kaspian X. Następca tronu telmarskiego królestwa Narnii, który musi uciekać przed swoim stryjem, trafia między Narnijczyków. Podczas ich wiecu wyznaje, że jeszcze dwa dni wcześniej nie wierzył w istnienie karłów, centaurów czy mówiących zwierząt. Do czasu przybycia dawnych królów i królowych dowodzi narnijskim ruchem oporu z bazą w Kopcu Aslana. Jest zwolennikiem wojny defensywnej, ale podporządkowuje się decyzji Piotra, aby wyprzedzająco zaatakować Miraza. Kiedy dowiaduje się o tym, że stryj zabił jego ojca, budzi się w nim żądza zemsty, co niweczy plan ataku z zaskoczenia na zamek Miraza i co później próbują wykorzystać dawne sługi Jadis. Gdy jednak Piotr pokonuje Miraza, Kaspian oszczędza stryja, zrywając z podejściem dotychczasowych telmarskich królów, którzy wszystko brali siłą. W czasie walki Kaspian używa przeważnie telmarskiego rapiera oraz długiego sztyletu, co czyni z niego bardzo skutecznego wojownika. Jak wynika z jego pożegnalnej rozmowy z Zuzanną Pevensie, Kaspian był nią autentycznie zainteresowany.
• Sergio Castellitto – Lord Miraz/Król Miraz. Zabójca brata (króla Kaspiana IX), który zostaje lordem-protektorem Narnii do czasu pełnoletności Kaspiana X, postanawia się pozbyć bratanka, skoro tylko na świat przychodzi jego syn i następca. Pod pretekstem rzekomego zagrożenia dla Telmarów ze strony Narnijczyków gromadzi pod swoim sztandarem skłóconych baronów i wyrusza na wojnę, która ma zniszczyć pozostałości dawnej Narnii. Miraz bezwzględnie wykorzystuje "narnijskie zagrożenie" dla wzmocnienia swojej pozycji, a wobec zaangażowania Kaspiana po stronie Narnijczyków zagarnia koronę bratanka dla siebie. Nie docenia jednak ani Narnijczyków ani swoich rywali spośród Telmarów i daje się wmanewrować w pojedynek z Piotrem, który przegrywa. Choć i Piotr i Kaspian go oszczędzają, upokorzony Miraz ginie z rąk jednego z własnych baronów, co dostarcza Telmarom pretekstu do ataku na Narnijczyków.
• Alicia Borrachero – Królowa Pretensjonata. Małżonka Miraza, któremu na początku filmu rodzi syna. Jest zdecydowana bronić męża przed Kaspianem, gdy młody książę wdziera się do ich komnaty w poszukiwaniu zemsty za śmierć swojego ojca. Jednak nawet ona jest przerażona, gdy dowiaduje się, że Miraz zabił własnego brata, żeby zagarnąć władzę. Na końcu filmu opuszcza Narnię przez bramę otwartą przez Aslana.
• Pierfrancesco Favino – Lord Glozelle. Generał wojsk Miraza, który ma za zadanie zgładzić Kaspiana, gdy Mirazowi rodzi się syn. Okazuje się mniej bezwzględny od swego pana, m.in. wykazując się troską o swoich ludzi. Uczestniczy w intrydze Telmarów przeciwko Mirazowi, m.in. nie włącza się po jego stronie do pojedynku z Piotrem, przez co Miraz przegrywa. W czasie bitwy pod Kopcem Aslana ma szansę zabić Kaspiana, ale z niej nie korzysta. Na końcu filmu opuszcza Narnię przez bramę otwartą przez Aslana.
• Vincent Grass – Dr Korneliusz. Nauczyciel Kaspiana, pół-Telmar, pół-czarny karzeł. Wbrew rozkazom Miraza uczy Kaspiana o dawnej Narnii, udaje mu się też odnaleźć magiczny róg królowej Zuzanny. Trafia do lochu, gdy Miraz odkrywa jego zaangażowanie w ucieczkę Kaspiana. Zostaje stamtąd uwolniony podczas nocnego ataku Narnijczyków na zamek Miraza. Jak deklaruje, nigdy nie przestał wierzyć, że Kaspian może być "najpiękniejszą sprzecznością w historii – Telmarem, który uratuje Narnię".
• Damián Alcázar – Lord Sobiepan. Ambitny Telmar, początkowo rywalizujący z Mirazem, potem pozornie jego sojusznik w wojnie z Narnijczykami, czekał na właściwy moment, by pozbyć się rywala. Spiskując z lordem Glozelle doprowadził do upadku i śmierci Miraza (osobiście przebił go jedną ze strzał królowej Zuzanny), po czym wydał rozkaz ataku na Narnijczyków. Sam zginął wkrótce potem, podczas odwrotu wojsk Telmarów po klęsce pod Kopcem Aslana.

Narnijczycy

• Liam Neeson – Aslan (głos). Wszechmocny lew pojawia się w filmie dość oszczędnie. Przemyka gdzieś między drzewami, tak, że jedna Łucja go dostrzega, a potem odwiedza ją we śnie, tłumacząc, że nic nie dzieje się dwa razy tak samo – że nie może przybyć rodzeństwu Pevensie na ratunek, rycząc i płosząc Telmarów. Motywy Aslana są tym razem inne, niż w poprzednim filmie: robi swoim "dzieciom" miejsce, żeby mogły uczyć się na swoich błędach. Dociera to nawet do Łucji, która pyta Aslana, czy gdyby odnalazła go szybciej, wszyscy, którzy w międzyczasie zginęli, byliby ocaleni. Gatunkowo jest to bodaj najcięższe pytanie, jakie pada w filmie. Nie dziwi zatem odpowiedź lwa: tej rzeczy nigdy się nie dowiemy. Pewne zdarzenia (także błędy bohaterów) są nieodwracalne nawet w magicznym świecie Narnii. Na końcu Aslan pokazuje jednak swą potęgę: budzi drzewa i ducha rzeki, a siły natury zwyciężają Telmarów.
• Peter Dinklage – Zuchon. Czerwony karzeł poświęca się, żeby ocalić Kaspiana przed ścigającymi go Telmarami, dzięki czemu jako pierwszy Narnijczyk spotyka rodzeństwo Pevensie. Sceptyczny, marudny i uparty, szybko przekonuje się do czwórki dawnych władców i pozostaje im wierny. Zuchon należy do pokolenia Narnijczyków, którzy wątpią w Aslana i jego opiekę nad Narnią. Pomimo tego walczy z Telmarami i wspiera Kaspiana. Jest zmieszany i zawstydzony, ale też wyraźnie szczęśliwy, gdy pojawia się Aslan.
• Warwick Davis – Nikabrik. Czarny karzeł, potomek Ginabrrika, sługi i prawej ręki Jadis, jest przykładem tego, że wspólny wróg (Telmarowie) zbliża dawnych nieprzyjaciół (Narnijczyków posłusznych Aslanowi i Narnijczyków posłusznych Jadis). Pomimo tego, Nikabrik nie wyrzekł się swojej zależności od sił Ciemności. Gdy po nieudanym ataku na zamek Miraza Kaspiana ogarnia zwątpienie, Nikabrik zabiera go na spotkanie z wiedźmą i wilkołakiem, namawiając do sięgnięcia po sojusznika innego niż Aslan i rodzeństwo Pevensie. Karzeł okazuje się czarnym charakterem, który nienawidzi ludzi i chce powrotu rządów Zła w Narnii. Próbując zabić Łucję Pevensie, ginie z ręki Zuchona.
• Eddie Izzard – Ryczypisk (głos). Bezlitosny i zabójczo skuteczny wojownik obdarzony specyficznym poczuciem humoru i dystansem do samego siebie, dumny i szlachetny. Rwie się do walki i z ochotą wyprawia na wrogów pod wodzą Piotra i Kaspiana. Jest jakby połączeniem wiernego rycerza władców Narnii z płatnym zabójcą, zimnym profesjonalistą w swoim fachu. Niepozorna postura, miła aparycja i zabawne, momentami pompatyczne wypowiedzi nie mogą przesłonić faktu, że za jego sprawą ginie w trakcie filmu spory zastęp Telmarów.
• Cornell John – Centaur Gromojar. Najdostojniejszy z centaurów, wyczytał w gwiazdach nadejście przełomowego momentu w historii Narnii: zwycięstwo nad najeźdźcami i pokój dla Narnijczyków. Uzbrojony w potężny dwuręczny miecz szarżuje na Telmarów podczas szturmu zamku Miraza i w bitwie pod Kopcem Aslana.
• Ken Stott – Truflogon (głos). Mówiący borsuk najpierw – wbrew Nikabrikowi – pielęgnuje Kaspiana, potem prowadzi go na wiec Narnijczyków, gdzie przekonuje wszystkich, że to w rękach księcia Telmarów jest wspólna przyszłość wszystkich mieszkańców królestwa. Podczas gdy centaur Gromojar wypatruje w gwiazdach znaków tego, co będzie, Truflogon jest strażnikiem pamięci o tym, co było. Nie pozwala też na waśnie między dawnymi sługami Jadis a pozostałymi Narnijczykami, ostrzegając zarazem przed próbą przywołania Białej Czarownicy. Ranny podczas ucieczki przed Telmarami, nie bierze udziału w ataku na zamek Miraza, potem jednak uczestniczy w bitwie pod Kopcem Aslana.
• Tilda Swinton – Biała Czarownica (Jadis). Dawna władczyni Narnii pojawia się tylko na moment i choć jest uwięziona w lodzie, udaje jej się chwilowo omotać Kaspiana i Piotra. Oferuje pomoc w walce z Mirazem i Telmarami. Zwodnicza i podstępna jak za życia, jest groźnym wspomnieniem złych czasów zniewolenia Narnii przez siły Ciemności. Jej występ kończy się, gdy Edmund rozbija lodową taflę, z której przemawia Jadis